Bati no’ongan wolna lamun seug rasa melang nalikung diri. Sono? Pasti sonomah nataku, tapi ieu rasa ulah dijurung. Kitu ceuk manéhna. Bray monitor, gebeg, kuring ngagebeg. Écés poto manéhna nu keur teu walakaya, awakna pabeulit ku selang.
“Akang Nonon teu damang!” és'ém'ésna sawatara bulan kararung.
“Kunaon atuh geulis? Bet ririwit?”
“Duka atuh, da hoyongmah séhat”
“Mun caket, dikeukeupan da ku akang” Cekéng
“Huuuussss! Dosa akang, Sanés muhrim! Nononmah cekap diantosan, ditalingakeun ti katebihan”
Apal, apal pisan kumaha kaayaan haté Nonon. Sok sanajan manéhna rékép nutupan kanyeri hirupna. Apal, apal pisan kumaha pengkuhna Nonon dina ngajaga kasucian dirina. Lamun nitih di awéwé nu ipis iman, meureun manéhna geus ngancrud, ngamangfaatkeun kapunjulan ti MantenNa.
Asih kuring ka manéhna, asih nu wening tur beresih. Kahormatanna jadi hal nu ku kuring di pusti-pusti.
Bray, hapé dibuka, miharep és'ém'és ogo timanéhna. Rét kana wolna. Leng, les kuring teu inget dibumi alam.