Fortuner pulas bodas ngadius moro tempat nu biasa. Lampu nyebrot meulah mongkléngna peuting. Paheula-heula jeung rasa nu ngagedur ‘na jero dada. Lalaki tengah tuwuh ngajanteng hareupeun kaca. Niténan kembang-kembang nu keur meujeuhna ligar. Sorot panonna eunteup ka hiji tangtungan nu sampulur. Kelet jeung imutna, ngagupayan asmaradahana.
Bray! panto kamar hotel muka. Musik instruméntalia, seungit parfum nu ngadalinding, jeung cahya remeng-remeng, nambah romantis suasana. Si Lenjang ngagolér nonggongan, lenggik camperenik, ngelemeng éndah lir siluét lukisan nu metot hasrat duriat.“Wios remeng-remeng nya, Om. Isin, ma’lum nembéan.”
“Sawios, malah karaos langkung romantis.”
“Oooom...!” sorana haroshos.
Serrr..nud! Ketug jajantungna ajol-ajolan. Ragamang leungeunna ngusap tonggong. Si Lenjang malik nangkeup.
“Hampura, Apa! Nia tos teu kiat nyaksian kapeurih Mamah!”
Bresss! Congo balati parat nembus jajantung.